Kiryśnik czarnoplamy(Megalechis thoracata)
Ryba zgodna, najlepiej trzymać kilka osobników.
Pomimo dość znacznych rozmiarów nie atakuje innych, mniejszych ryb.
Ubarwienie dość zmienne, w zależności od miejsca pochodzenia. Wskazuje także skłonność do zmienności ubarwienia w różnych warunkach otoczenia. Ciało i płetwy ciemno- do czerwonobrunatne, grzbiet z reguły ciemniejszy, brzuch jaśniejszy. Na ciele i płetwach liczne, ciemne plamy. Samce mają pierwszy promień płetwy piersiowej wyraźniej rozwinięty, o ciemnordzawym zabarwieniu. U samic pierwszy promień płetwy piersiowej jest ciemny, a nawet czarny i nie tak silnie rozwinięty.
Rodzina
Kirysowate
Pochodzenie
Północna i środkowa część Ameryki Południowej oraz południowa część Ameryki Środkowej.
Długość
Do 20 cm, w akwariach nie przekracza 18 cm.
Odżywianie
Rureczniki, wazonkowce, dżdżownice, rozwielitki, suche pokarmy, sałata.
Woda
Woda o temperaturze 20-26*C, miękka do twardej; pH około 7; stara, regularnie nieznacznie odświeżana.
Warunki hodowlane
Akwarium duże lub bardzo duże, z pojedynczo rosnącymi, mocnymi roślinami o szerokich liściach. Podłoże miękkie, z leżącymi dużymi kamieniami. Należy jednak zapewnić klarowność wody. nie za jaskrawe oświetlenie.
Rozmnażanie
Nie całkiem łatwe, zależy głównie od doboru odpowiadającej sobie pary. Wymagane jest dość duże akwarium tarliskowe (co najmniej 50 l pojemności, przy poziomie wody około 20 cm). Podłoże ze żwirku, pojedynczo rosnące duże rośliny o szerokich liściach. Wskazana jest kryjówka, w której samica może schronić się przed natarczywością samca. Akwarium musi być ustawione w zacienionym miejscu. Woda powinna być miękka (twardość węglowa poniżej 2*n), idealnie klarowna, o temperaturze 26-30*C i pH około 7. W naturze kiryśniki czarnoplame przyklejają ikrę do dolnej powierzchni pływających liści roślin, gdzie samiec buduje gniazdo z pęcherzyków powietrza. Tarło jest bardzo interesujące ! W akwarium można je zaobserwować umożliwiając rybom składanie ikry pod pływającymi liśćmi grzybieni lub grążeli. Dla rozmnażania ryb najpraktyczniej jest jednak włożyć do akwarium tarliskowego płytkę (okrągłą, o średnicy około 10 cm) pomalowanego na zielono styropianu, która będzie pływać po powierzchni wody i imitować liść. W tym celu można też umocować bezpośrednio pod powierzchnią wody kawałek pomalowanej na zielono szyby lub zielony, plastikowy talerzyk. Para do tarła powinna dobierać się sama z gromadki hodowanych ryb. Tarło następuje często po kilku lub nawet kilkunastu dniach od przeniesienia dobranych ryb do akwarium tarliskowego. W tym czasie dokarmiamy ryby rurecznikami lub wazonkowcami, codziennie oczyszczając akwarium i wymieniając przy tym około 10% wody. Dolewana woda powinna być świeża, miękka (twardość węglanowa poniżej 2*n), bardzo czysta, o temperaturze 22-24*C i pH około 7. Po tarle samiec obejmuje straż nad ikrą, a samicę wyławiamy. Na drugi lub trzeci dzień po tarle wyjmujemy wyjmujemy płytkę z ikrą, którą inkubujemy na szalce Petriego w takiej samej wodzie, jak w akwarium tarliskowym. Wskazany jest dodatek Trypoflawiny aby zapobiec pleśnieniu ikry. Można także pozostawić ikrę z samcem w akwarium tarliskowym, ale ryzykujemy wtedy, że zaniepokojony czymś samiec ją zje.
Młode wylęgają się po 4-6 dniach. Gdy zaczynają pływać, to przenosimy je do większego akwarium i zaczynamy karmienie wrotkami, larami oczlików lub solowca . Ważne jest zachowanie czystości dna, gdyż młode kiryśniki mogą ginąć, gdy jest ono zbyt zamulone.
Młode wylęgają się po 4-6 dniach. Gdy zaczynają pływać, to przenosimy je do większego akwarium i zaczynamy karmienie wrotkami, larami oczlików lub solowca . Ważne jest zachowanie czystości dna, gdyż młode kiryśniki mogą ginąć, gdy jest ono zbyt zamulone.
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz